Afgelopen dinsdag was het weer zó’n dag: stralend weer, perfect voor een ritje op de motor. Geen betere manier om naar je werk te gaan dan met een glimlach achter het vizier. Bij vertrek zag ik al dat er flink wat ochtendmist hing, dus deed ik m’n buitenste vizier omhoog. Dat werkte prima – geen condens, frisse lucht, gas erop.
De rit verliep heerlijk… tot zo’n tien minuten voor aankomst. Voor me reed een auto met een dame achter het stuur, duidelijk ook in de stemming: zonnebril op, arm nonchalant op het raam. Alles ademde “ik geniet van dit ritje”. Tot ze ineens besluit haar voorruit te reinigen. En ja hoor, de ruitensproeier schiet in actie.
Wat volgt, kennen veel motorrijders waarschijnlijk maar al te goed: de volle lading sproeivloeistof belandt niet alleen op haar voorruit, maar spuit over de auto heen – recht op mijn helm. Mijn zonnevizier? Compleet besmeurd, aan beide kanten. Zicht? Weg. Frustratie? Volle bak.
Ik rij naast haar, steek mijn hand omhoog met een vragend gebaar. Geen reactie. Ze kijkt strak vooruit, misschien heeft ze me niet eens gezien.
Later op het werk heb ik mijn helm twee keer moeten schoonmaken. Wat zit er toch voor chemisch goedje in die sproeivloeistof? Niet echt motorvriendelijk…
Herkenbaar? Heb jij ook weleens zoiets meegemaakt onderweg? Deel gerust jouw verhaal – het lucht op!
